Svo sárt
Nú við sitjum hér undir sama himni,
það flígur margt í huga mér,
sumt af því er leindarmál,
kanski leindarmálin okkar.
Ég loka mínum augum,
og gleymi mér í smá tíma.
Fyrir ofan okkur eru giltir vængir,
sem hetjur hafsins eiga.
Tár Guðs slá hjarta þeirra sem þrá,
tár guðst falla yfir okkur,
tár guðs eru regndropar.
Það er ekkert hægt að gera,
í dag lifiru hjá mér.
Ég veit ekki með morgun daginn,
en það getur alveg verið.
Dagurinn er búinn hér,
dagurinn er búinn hjá mér.
Það er svo margt sem er óskiljanlegt.
Það er svo margt sem er ófyrirgefanlegt.
Margt sem er svo sárt,
margt sem ég mun fyrirgefa,
því það er svo sárt.
Svo sárt.