Ást
Á hverjum degi ganga þau eftir stígnum milli blokkanna og fara sér hægt. Hundurinn tregur í taumi enda kominn til ára sinn. Konan stendur þolinmóð og bíður þegar hann tekur sér hvíld frá göngunni. Hún veit sem er að tími hans mun brátt taka enda og biðin verður ekki lengur nauðsynleg.