Gleð þig, særða sál
Gleð þig, særða sál,
lífsins þrautum þyngd.
Flutt er munamál,
inn er helgi hringd.
Minnstu komu Krists,
hér er skuggaskil.
Fagna komu Krists,
flýt þér tíða til.

Kirkjan ómar öll,
býður hjálp og hlíf,
þessi klukknaköll
boða ljós og líf.
Heyrið málmsins mál.
Lofið Guð, sem gaf.
Og mín sjúka sál
verður hljómahaf.

???

Kveikt er ljós við ljós,
burt er sortans svið.
Angar rós við rós,
opnast himins hlið.
Niður stjörnum stráð,
engill fram hjá fer.
Drottins nægð og náð
boðin alþjóð er.

Guð er eilíf ást,
engu hjarta er hætt.
Ríkir eilíf ást,
sérhvert böl skal bætt.
Lofið Guð, sem gaf,
þakkið hjálp og hlíf.
Tæmt er húmsins haf,
allt er ljós og líf

???  
Stefán frá Hvítadal
1887 - 1933
- brot úr kvæði -


Ljóð eftir Stefán frá Hvítadal

Þróttleysi
Hún kyssti mig
Haustið nálgast
Ég vil burt
Vorsól
Erla, góða Erla
Yfir lífsins svörtu sanda
Gleð þig, særða sál
Aðfangadagskvöld jóla 1912