Sprettur
Ég berst á fáki fráum<dd>fram um veg.
Mót fjallahlíðum háum<dd>hleypi ég.
Og golan kyssir kinn.
Og á harða, harða spretti
hendist áfram klárinn minn.
Það er sem fjöllin fljúgi<dd>móti mér,
sem kólfur loftið kljúfi<dd>klárinn fer.
Og lund mín er svo létt,
eins og gæti ég gjörvallt lífið
geisað fram í einum sprett.
Hve fjör í æðar færist<dd>fáknum með!
Hve hjartað léttar hrærist!<dd>Hlær við geð
að finna fjörtök stinn!
Þú ert mesti gæðagammur,
góði Léttir, klárinn minn!
Hve hátt'ann lyftir hnakka,<dd>hvessir brá
og hringar hreykinn makka.<dd>Horfið á!
Sko, faxið flaksast til!
Grundin undir syngur söngva
slétt við Léttis hófaspil.
En læg nú sprettinn, Léttir,<dd>líttu á,
við eigum brekkur eftir,<dd>hún er há.
Nú æjum við fyrst ögn,
áður söng og hófa hljóði
förum rjúfa fjallaþögn.
Mót fjallahlíðum háum<dd>hleypi ég.
Og golan kyssir kinn.
Og á harða, harða spretti
hendist áfram klárinn minn.
Það er sem fjöllin fljúgi<dd>móti mér,
sem kólfur loftið kljúfi<dd>klárinn fer.
Og lund mín er svo létt,
eins og gæti ég gjörvallt lífið
geisað fram í einum sprett.
Hve fjör í æðar færist<dd>fáknum með!
Hve hjartað léttar hrærist!<dd>Hlær við geð
að finna fjörtök stinn!
Þú ert mesti gæðagammur,
góði Léttir, klárinn minn!
Hve hátt'ann lyftir hnakka,<dd>hvessir brá
og hringar hreykinn makka.<dd>Horfið á!
Sko, faxið flaksast til!
Grundin undir syngur söngva
slétt við Léttis hófaspil.
En læg nú sprettinn, Léttir,<dd>líttu á,
við eigum brekkur eftir,<dd>hún er há.
Nú æjum við fyrst ögn,
áður söng og hófa hljóði
förum rjúfa fjallaþögn.