Vinur minn
Það er vor
ég geng meðfram ánni, einn
það er kalt og ennþá klaki í ánni
ég er þyrstur og drekk úr ánni
Allt í einu byrjar áin að tala
ég var orðin áhyggjufullur vinur
segi ég, en núna þarf ég að fara
áin kveður mig og ég geng burt