Helvítis
Sólin skín björt á hvítt andlitið sem er herpt saman af beiskju og með bauga undir augunum. "Helvítis" muldra ég, "Helvítis sólskin"

Lít útum gluggann, leyfi sólinni rétt að gjægast á litla púkann í kjallaranum.

Hverf strax aftur til minnar fyrri iðju.

Pikkandi orð inná tölvuna sem hverfa jafn óðum.


 
svarthildur


Ljóð eftir svarthildi

Helvítis
Og
mistök ?
Þögn
Blái trefillinn
Eitt kvöld