Kvalir
Kvöldið svo fagurt og hljótt
kallar á mig, aumingjann
út úr fylgnsni mínu til að
hlæja að mér fyrir heigulsháttinn.
Það hlær og hlær og ég græt,
græt út í myrkrið, dökka myrkrið.
kallar á mig, aumingjann
út úr fylgnsni mínu til að
hlæja að mér fyrir heigulsháttinn.
Það hlær og hlær og ég græt,
græt út í myrkrið, dökka myrkrið.
Þetta lýsir ekki því sem mér líður þetta kom bara.