Fjötrar Mannfólksins
Þreytan svífur yfir mig
líkt og svífandi fjöður.
Get ekkert sagt,
get ekkert gert.
Ég er algjörlega dofin.
finn hræðsluna stíga yfir mig
með sínum yfirþyrmandi krafti.
Get ekki losað mig,
er fjötruð af illskunni.
Get ekki losnað,
fyrr en heimurinn breytist,
ekki fyrr en fólk breytist,
kemur vel fram,
hugsar um aðra,
og önnur líf.
Hættir að menga haf og land.
þá fyrst get ég losnað,
en tilhvers að halda í vonina.
Þegar ég veit að ekkert breytist,
og ég mun vera föst að eilífu.
Föst í illsku mannfólksins.
líkt og svífandi fjöður.
Get ekkert sagt,
get ekkert gert.
Ég er algjörlega dofin.
finn hræðsluna stíga yfir mig
með sínum yfirþyrmandi krafti.
Get ekki losað mig,
er fjötruð af illskunni.
Get ekki losnað,
fyrr en heimurinn breytist,
ekki fyrr en fólk breytist,
kemur vel fram,
hugsar um aðra,
og önnur líf.
Hættir að menga haf og land.
þá fyrst get ég losnað,
en tilhvers að halda í vonina.
Þegar ég veit að ekkert breytist,
og ég mun vera föst að eilífu.
Föst í illsku mannfólksins.