Málhringjafundur
Gengum burtu
brott frá kringlu
átt að húsi
hvít var jörðin
komum inn en
kvöddumst ekki
meira er sem
móða ein
faðmar finnast
fingur læsast
augun mætast
undan lítum
endurtökum
aftur aftur
þar til loksins
því að kemur
fyrsta sinn fram
fór á gangi
fattaði’ ekki
á stundinni
kom á óvart
er málhringir
hittust kynntust
komu saman
en svo aftur
endurtók sig
yndislegur
unaðurinn
varð svo glaður
gleðin við að
fá þá loksins
þig að kyssa
vildi’ ég gæti
verið áfram
hjá þér ávallt
aldrei farið
knúsað meira
kysst þig oftar
besta stund mín
stað sér átti
gekk í burtu
baka horfði
sá þitt andlit
söng af gleði
litlu eyrun
litla nefið
sá málhringur
sem mig dreymir
brott frá kringlu
átt að húsi
hvít var jörðin
komum inn en
kvöddumst ekki
meira er sem
móða ein
faðmar finnast
fingur læsast
augun mætast
undan lítum
endurtökum
aftur aftur
þar til loksins
því að kemur
fyrsta sinn fram
fór á gangi
fattaði’ ekki
á stundinni
kom á óvart
er málhringir
hittust kynntust
komu saman
en svo aftur
endurtók sig
yndislegur
unaðurinn
varð svo glaður
gleðin við að
fá þá loksins
þig að kyssa
vildi’ ég gæti
verið áfram
hjá þér ávallt
aldrei farið
knúsað meira
kysst þig oftar
besta stund mín
stað sér átti
gekk í burtu
baka horfði
sá þitt andlit
söng af gleði
litlu eyrun
litla nefið
sá málhringur
sem mig dreymir