Bryndís Hrund
Nú er himinn heiður, skír,
held ég gleðjist lundin.
Bryndís litla Hrundin hýr,
himinsæl er stundin.
Elsku hjartans unginn minn,
á þig skíni sólin.
Er ég klappa á kollinn þinn
þá komin eru jólin.
Nú er sól og sunnanátt,
sælt er úti að ganga.
Fuglar himins hafa hátt
ég hampa litlum anga.
Björtu augun brosa blítt,
birtir yfir öllu.
Andlitið er yndisfrítt,
oft er kátt í höllu.
Ég yrki ljóð um ást og trú,
um unga mey sem þekkir þú.
Hún er mín lífsins unaðsstund,
hún heitir Bryndís Hrund.
held ég gleðjist lundin.
Bryndís litla Hrundin hýr,
himinsæl er stundin.
Elsku hjartans unginn minn,
á þig skíni sólin.
Er ég klappa á kollinn þinn
þá komin eru jólin.
Nú er sól og sunnanátt,
sælt er úti að ganga.
Fuglar himins hafa hátt
ég hampa litlum anga.
Björtu augun brosa blítt,
birtir yfir öllu.
Andlitið er yndisfrítt,
oft er kátt í höllu.
Ég yrki ljóð um ást og trú,
um unga mey sem þekkir þú.
Hún er mín lífsins unaðsstund,
hún heitir Bryndís Hrund.