Miðnætursólin
Þú horfir á mig þessum ótrúlega fögru augum sem breyttu mér algjörlega þegar við kysstumst
fyrst í miðnætursólinni við vatnið fyrir einhverju síðan og ég veit ekki hvort ég á að
túlka það sem ást eða hvort þér finnist ég einfaldlega skrýtinn. Umræðuefnið er ekkert frekar
en undanfarið því það er eins og neistinn á milli okkar hafi slokknað eða var hann nokkurntímann til?
Ég myndi kasta mér út í hafsauga fyrir þig, eins og litlum steini sem lendir í ölduganginum
án þess að nokkur taki eftir því utan þeirrar eilífu lífveru sem hafið er svo oft sagt
vera, og ég myndi sökkva niður á botninn og drukkna fyrir þig, hætta að anda og gleyma öllu
sem við áttum bara aðeins ef þú bara myndir biðja mig um það.
Ég vildi óska þess að þú hættir að láta mig lifa í óvissunni án þess að þú sért nokkuð að því ég túlka þetta mögulega
aðeins sem eitthvað frá þér en ég er nokkuð viss um að þetta sé aðeins tilbúningur í mínum
ástsjúka hugarheimi þú brennir mig að innan þú kveikir í hverri frumu þú brennir þig í
gegnum húðina eins og baneitruð ástarsýra og bræðir líffærin sem þjóna engum tilgangi ef ég
hef þig ekki til að veita þeim næringu því eins og allt líf þá þurfa líffærin mín líka einhverja
jákvæða orku og sú orka er falin í orðum augnaráðum snertingum og minningum um koss í
miðnætursól.
fyrst í miðnætursólinni við vatnið fyrir einhverju síðan og ég veit ekki hvort ég á að
túlka það sem ást eða hvort þér finnist ég einfaldlega skrýtinn. Umræðuefnið er ekkert frekar
en undanfarið því það er eins og neistinn á milli okkar hafi slokknað eða var hann nokkurntímann til?
Ég myndi kasta mér út í hafsauga fyrir þig, eins og litlum steini sem lendir í ölduganginum
án þess að nokkur taki eftir því utan þeirrar eilífu lífveru sem hafið er svo oft sagt
vera, og ég myndi sökkva niður á botninn og drukkna fyrir þig, hætta að anda og gleyma öllu
sem við áttum bara aðeins ef þú bara myndir biðja mig um það.
Ég vildi óska þess að þú hættir að láta mig lifa í óvissunni án þess að þú sért nokkuð að því ég túlka þetta mögulega
aðeins sem eitthvað frá þér en ég er nokkuð viss um að þetta sé aðeins tilbúningur í mínum
ástsjúka hugarheimi þú brennir mig að innan þú kveikir í hverri frumu þú brennir þig í
gegnum húðina eins og baneitruð ástarsýra og bræðir líffærin sem þjóna engum tilgangi ef ég
hef þig ekki til að veita þeim næringu því eins og allt líf þá þurfa líffærin mín líka einhverja
jákvæða orku og sú orka er falin í orðum augnaráðum snertingum og minningum um koss í
miðnætursól.
til stúlku..