Við fjöruborðið
ég tók hana með mér,
út í bíl,
setti hana aftur í,
keyrði af stað,
ég endaði við fjöruna,
þar sem enginn mig sá,
ég lagði hana á báruna,
við fæturna, hún lá.

Það var háflóð.

ég leit niður,
sá þessa konu,
hún horfði á mig,
og ég á móti,
ég skildi hana eftir,
þar sem enginn mig sá,
fjaran gleypti hana,
og ég var frjáls.  
Farár
1986 - ...


Ljóð eftir Farár

L´amour
5ta frumefnið
Hiti
Hún
Vináttan
Þá
Þriðjudagskvöld
Endir
Þrumuveður
Svikinn
útlönd !!
Mexi-hvað
Til hvers
VIÐ
Í húmi nætur
Dansgólfið
í fjörunni
Við fjöruborðið
Þrá
les rues de Paris
Kveðjustund
Kúba/Kýpur
Leyndarmál
Úr fjarlægð
Þráin