Minning
Ég sé þig ennþá standa hér fyrir framan mig,
eins og það hafi gerst í gær.
Fallegu augun á bakvið kókbotnana,
brosið sem náði allan hringinn.
Ég finn fyrir meni þínu á hálsi mér,
merki vatnsberans.
Merki þitt um að ég tilheyrði þér.
Við vorum börn.
Hrifningin var alger.
Fyrsta faðmlagið,
Að haldast í hendur,
Fyrsti kossinn.
Fyrsta ástarsorgin.
Ég hugsaði oft til þín,
hló að vitleysunni í okkur.
Rifjaði upp barnaskapinn í okkkur.
Nú fyllast augu min af tári,
og ég er með sting í hjarta.
Ég þekkti þig ei sem mann,
og nú mun það aldrei gerast.
Hvíl í fríði æskuástin mín,
ég mun aldrei gleyma þér.
eins og það hafi gerst í gær.
Fallegu augun á bakvið kókbotnana,
brosið sem náði allan hringinn.
Ég finn fyrir meni þínu á hálsi mér,
merki vatnsberans.
Merki þitt um að ég tilheyrði þér.
Við vorum börn.
Hrifningin var alger.
Fyrsta faðmlagið,
Að haldast í hendur,
Fyrsti kossinn.
Fyrsta ástarsorgin.
Ég hugsaði oft til þín,
hló að vitleysunni í okkur.
Rifjaði upp barnaskapinn í okkkur.
Nú fyllast augu min af tári,
og ég er með sting í hjarta.
Ég þekkti þig ei sem mann,
og nú mun það aldrei gerast.
Hvíl í fríði æskuástin mín,
ég mun aldrei gleyma þér.