Brotin ást III
Ég fann sætan ilminn af rósunum.
Sólin skein inn um gluggan minn.
Þann dag varðst þú minn.
Kirkjuklukkurnar ómuðu er við gáfum það heit að vera saman.
Saman að eilifðu sögðum við.
En nú er það allt búið,
sólin skín ekki lengur.
Rósirnar eru fölnaðar og hættar að ilma.
Komdu aftur.
Sólin skein inn um gluggan minn.
Þann dag varðst þú minn.
Kirkjuklukkurnar ómuðu er við gáfum það heit að vera saman.
Saman að eilifðu sögðum við.
En nú er það allt búið,
sólin skín ekki lengur.
Rósirnar eru fölnaðar og hættar að ilma.
Komdu aftur.