Mörk
Að hafa sál
sem enginn sér,
að heyra sitt eigið hjarta bresta,
svo sárt.
Yfirþyrmandi einmanaleiki
sem hellist yfir
þegar síst er von á.
Að vera að kafna
undan sjálfum sér,
en geta ekkert gert.
Að brosa og hlæja
og gera sér upp gleði
svo maður fær ógeð á sjálfum sér.
Að sjá vonir sínar
renna út í sandinn
er svo sársaukafullt
að því verður ekki lýst með orðum.
sem enginn sér,
að heyra sitt eigið hjarta bresta,
svo sárt.
Yfirþyrmandi einmanaleiki
sem hellist yfir
þegar síst er von á.
Að vera að kafna
undan sjálfum sér,
en geta ekkert gert.
Að brosa og hlæja
og gera sér upp gleði
svo maður fær ógeð á sjálfum sér.
Að sjá vonir sínar
renna út í sandinn
er svo sársaukafullt
að því verður ekki lýst með orðum.