Í Sjúkum Borgarsykri Óttans (Óð Þjóð)
Á mánudegi til mæðu liggjandi í sjálfsælu í morgunskímu forarpytts útrásarþynnkunnar sem öskrar á spegilmyndina af Jóni Sigurðssyni sem hangir enn skökk upp á Alþingis vegg fimmtán mánuðum seinna ekki að vænna : "afhverju?!" "afhverju?!" ómandi í tvíóma síbylju þess sem var upphrópað gjört í dreggjum dagsins sem hjartað bræddi á mánudegi sem mæddi brjálið á þessu 2000ogÁtta hausti sem steindauð lafandi visnuð laufblöð melónkólíunnar fyllt með dassi af óvissu hass jazzi innst í hugarórum blóðugrar áar hundrað og eins og á sem rennur niður laugaveginn stífluð í krömdu hjarta lyginnar sem enn pumpar spenntum spennitreyjublús í sjúkum borgarsykri óttans á mánudegi 8 mánaða lirfa í lygavef ofnum af púpu örlaganna sem ekki mun undrast splundrast þó gróa á leyti fer á ferðalag tungu lipra munna á milli evrópu manna tanna þar sem herra orðagleypir borðar og meltir mánudaginn sem mæddi hann enn bræðir og herjar á titrandi taugafrumur sem stíga trylltan tilfinninga dans óðar þjóðar sem haldnar eru skitsó skjálfandi stjörfum stjarfklofa mánudagsins er mæðir bræðir læðir að ÞJÓÐINNI BLÆÐIR!!!
ÞJÓÐINNI BLÆÐIR!!! í sjúkum borgarsykri óttans (tilraunaprósi "uncut") - 2008