Einherjinn
Í gömlu húsi draugar dansa
dauðinn hverju horni í.
Héðan Frigg mun engu ansa
ekkert grær í húsi því.

Sest þar hefur hatrið að,
heiftin brýnir stálið.
Mælir eitur, mylur það.
Magnar hatursbálið.

Einherjinn hefst þar villtur við,
Valhöll hvergi finnur.
Sorgin engin gefur grið,
grimmdin alltaf vinnur.

Bara kuldi, engin ást.
Eflist hatursrótin.
Að aðrir þurfi að þjást,
það er eina bótin.

Gengnir horfa hryggir á
hrakin burtu framtíð.
Næsta kynslóð flæmd er frá
fjölda ára sinnar hlíð.

Situr einn í brota borg
brostnar vonir, þrár.
Getur einhver sefað sorg?
Sært upp betri ár?  
Ásta Svavars
1970 - ...


Ljóð eftir Ástu Svavars

Hamingjan
Á stoppistöð
Úti á reginhafi
Kassinn
Litur ástarinnar
Sorgarrendur
Örvæntingarfull kona með flugbeittan hníf í hendi
Fiskiðjan \'93
Bergmál
Um nótt
Idíóskur andskoti
Skyndilega
Að morgni
Draugagangur í sálinni
Tilfinningagrafreitur
Einar ódrepandi
Til þín
Björg
Einherjinn