Táradalurinn
Í táradalnum
er nóttin eilíf
umvafin glitrandi gimsteinum
sem falla hver af öðrum
í óendanlegt djúpið

Í margslungnum pollinum
drekkja þeir hvor öðrum
í tilfinningahita
og af lauginni lýsir
eins og fljótandi hrauni

Í rauðgulri birtunni
dansa minningarnar
hæðast að föllnum dropunum
og með ágirnd, kalla fram fleiri
sem falla ofan í glitrandi iðuna  
Menza
1965 - ...
- 99


Ljóð eftir Menzu

Friður
Tárin
Lærdómur minninganna
Frægð og fáviska
Nútíminn
Morgundagurinn
Leitin
Hafrót
Tilfinningar
Ég
Geturðu gefið...
Lygin
Persóna
Örvænting
Gestur í baðkarinu
Gamlar vofur
Framtíðin
Taumleysi
Fegurðin
Bernska
Ströndin þín
Eigingirni
Kvenfólk
Reiðin gerir mig...
Minningar
Endalok
Blákaldur veruleikin
Fótatak hamingjunnar
Mælskur maður
A new era
Táradalurinn
Sköpunarverkið
Siðgæði
Vonlaus
Baráttan
Nóttin
Gleymdar minningar
Vonin
Væntingar
Kvef
Þú
Morgun
Vetur
Þitt svar
Lífið
Að horfa fram á við
Eitt andartak...
Biðin