minningar
Eg ungur var,að arunum
þa lek eg,oft að barunum
þær fellu,ljuft og lett við fjörusand.
Mig dreymdi,stora drauma um það
er kæmiað þvi,eg heldi af stað
ut i lifsins,barattuna við hafið.
Er flairi arin,liðu hja
eg sterka löngun,for að fa
að taka þatt,i striðinu við hafið.
Þar kom að þvi,eg fekk að sja
og marga þunga,hildi ha
ja oft gaf ægir,sjomanni kalt baðið.
Oft er sjomannsævi ströng
ogæði oft,hun verður löng.
þvi oft dvelst mönnum,ævilangt i starfi.
Og þo oft skapgerð,virðist hrjuf
þa er hun oftast osköp ljuf
ef leita munum,innst inn fyrir barðið.
höf/rettur,Gylfi Valberg Oskarsson
þa lek eg,oft að barunum
þær fellu,ljuft og lett við fjörusand.
Mig dreymdi,stora drauma um það
er kæmiað þvi,eg heldi af stað
ut i lifsins,barattuna við hafið.
Er flairi arin,liðu hja
eg sterka löngun,for að fa
að taka þatt,i striðinu við hafið.
Þar kom að þvi,eg fekk að sja
og marga þunga,hildi ha
ja oft gaf ægir,sjomanni kalt baðið.
Oft er sjomannsævi ströng
ogæði oft,hun verður löng.
þvi oft dvelst mönnum,ævilangt i starfi.
Og þo oft skapgerð,virðist hrjuf
þa er hun oftast osköp ljuf
ef leita munum,innst inn fyrir barðið.
höf/rettur,Gylfi Valberg Oskarsson