Móðir mín
Án hennar í lífi mínu
Væri ég ekki neitt
Hún og taktarnir hennar fínu
Og hárið alltaf greitt.
Hún er falleg, hún er vitur.
En þó svolítið treg
Hún getur orðið stundum bitur
Þegar ég hluti á langinn dreg.
Hún er sú sprækasta móðir
sem ég hef á ævinni séð
Sterkari en hundar óðir
sem elta skjálfandi féð.
Hún er dugleg og góð
Hún er dugnaðar vera.
Þess vegna skrifa ég um hana ljóð
Því mér væntumþykju ávallt mun bera.
Ef hún myndi deyja.
Þá myndi ég deyja með.
Ég niður myndi beygja
Og skera mig veinandi á geð.
Væri ég ekki neitt
Hún og taktarnir hennar fínu
Og hárið alltaf greitt.
Hún er falleg, hún er vitur.
En þó svolítið treg
Hún getur orðið stundum bitur
Þegar ég hluti á langinn dreg.
Hún er sú sprækasta móðir
sem ég hef á ævinni séð
Sterkari en hundar óðir
sem elta skjálfandi féð.
Hún er dugleg og góð
Hún er dugnaðar vera.
Þess vegna skrifa ég um hana ljóð
Því mér væntumþykju ávallt mun bera.
Ef hún myndi deyja.
Þá myndi ég deyja með.
Ég niður myndi beygja
Og skera mig veinandi á geð.
varð að gera ljóð um móður mína. Hún er sú mannvera sem mér þykir mest vænt um af öllum. Ef hún myndi deyja, Ég myndi ekki vilja lifa. En ég veit að einhvern daginn deyr hún.. Gvuð hvað mun ég þá gera :S :S :/ Elska þig mamma mín :)