Þegar krumminn bjargaði deginum.
Þokuslæða,
yfir hugarfylgsnunum.
Mannvera,
úti í þokunni,
gengur lengra frá mér,
og hverfur.
Huliðshjúpur
hjúpar tilveruna í einn dag,
af ástfræðilegum orsökum,
og ég verð tómur, grár.
Krumminn,
blakar vængjunum.
Feykir þokunni í burtu,
og ég verð samur aftur.
yfir hugarfylgsnunum.
Mannvera,
úti í þokunni,
gengur lengra frá mér,
og hverfur.
Huliðshjúpur
hjúpar tilveruna í einn dag,
af ástfræðilegum orsökum,
og ég verð tómur, grár.
Krumminn,
blakar vængjunum.
Feykir þokunni í burtu,
og ég verð samur aftur.
-þokudagurinn 21. febrúar 2005 ásamt hugleiðingum