Náttúrutöfrar
Sólin er að setjast við fjallanna fögru hæðir,
og fjörðinn geislum baðar með roðans fögru glóð.
Hve yndismjúkur unaður sér ljúft um æðir læðir,
og leikur sér á strengi eitt undur fagurt ljóð.
Hve hafið slétt mig seiðir og hlý mig golan strýkur,
Og hugur skinjar fagurt náttúrunar lag.
Hve dalurinn af fegurð er dásamlega ríkur,
og dularfullir straumar í brjósti mér í dag.
Áin mér söngva leikur ástar ljóð svo fögur ,
tvær álftir á vatni synda, ástfangið fagurt par
Stuðlaberg við lækinn mér segir álfasögur,
og stoltur fákur í geislunum,
bítur grasið þar.
ég hugsa nú um ástina sem hjarta mitt hefur fundið,
og hlýja augnaráðið er hann gefur mér.
Sólin áfram hnýgur fögur inn við sundið,
hver sólin fyllir brjóst mitt,og hugans strauma hér.
Laufey Dís 2004
og fjörðinn geislum baðar með roðans fögru glóð.
Hve yndismjúkur unaður sér ljúft um æðir læðir,
og leikur sér á strengi eitt undur fagurt ljóð.
Hve hafið slétt mig seiðir og hlý mig golan strýkur,
Og hugur skinjar fagurt náttúrunar lag.
Hve dalurinn af fegurð er dásamlega ríkur,
og dularfullir straumar í brjósti mér í dag.
Áin mér söngva leikur ástar ljóð svo fögur ,
tvær álftir á vatni synda, ástfangið fagurt par
Stuðlaberg við lækinn mér segir álfasögur,
og stoltur fákur í geislunum,
bítur grasið þar.
ég hugsa nú um ástina sem hjarta mitt hefur fundið,
og hlýja augnaráðið er hann gefur mér.
Sólin áfram hnýgur fögur inn við sundið,
hver sólin fyllir brjóst mitt,og hugans strauma hér.
Laufey Dís 2004