Bergnuminn
við hvellan söng vorboðanna
hniprar nóttin sig saman
hvít rúmföt
blakta einmanna í vorgolunni
og síðustu kossarnir
þorna hægt í sólargeislunum
á meðan eineygðir borgarbúar
gæða sér á ís í álfheimum
og saltfiskbreiðan
stækkar við laugarbakkann
sit ég bergnuminn
og stari á útbrunnið kerti
bíð þess
að nóttin herði upp hugann
á ný
hniprar nóttin sig saman
hvít rúmföt
blakta einmanna í vorgolunni
og síðustu kossarnir
þorna hægt í sólargeislunum
á meðan eineygðir borgarbúar
gæða sér á ís í álfheimum
og saltfiskbreiðan
stækkar við laugarbakkann
sit ég bergnuminn
og stari á útbrunnið kerti
bíð þess
að nóttin herði upp hugann
á ný