Það sem ekki má
Þegar ég geng ein hugsa ég til hans og alls þess sem eyminginn hefur sagt. Þó ég viti (og velti oft fyrir mér) að hann er eldri og ófáanlegur, þá þyrstir mig í hann. Ég vil éta hann með hníf og gaffli, ég vil henda honum í vegg og hirða hræið, ég vil kyssa af honum varirnar.