Dóttir
Það er lítil rós
sem andar sætum ilmi til mín,
skyldu aðrir elska hana
þegar hún opnar blómin sín.
Eða verður bikar hennar tæmdur
og sætindin numin á brott,
svo sitji eftir brotið hjarta
sem nakið harmar örlög sín.
Ég skal vernda þig
þyrnilausa rós
fyrir illum öflum
sem vilja særa og meiða.
Ekki vildi ég sjá þig
fölna á kistu gamals manns
né orma nærast á rótum þínum
að morgni sumardags.
Þú átt eftir að blómstra
um mörg ókomin ár
fegurð þín og angan
munu vekja heitar þrár.
Morgundöggin á blöðum þínum
glitri á vörum hans
sem finnst þú fegurst rósa
og eina yndið hans.
Þú átt eftir að verða
blómlegur rósarunni,
litadýrð þín gleðja augu
og færa ilm um borg og sveit.
Í skjóli blaða þinna
búi litlar töfra dísir
sem fagna með þér
hverjum nýjum sólskinsdegi.
sem andar sætum ilmi til mín,
skyldu aðrir elska hana
þegar hún opnar blómin sín.
Eða verður bikar hennar tæmdur
og sætindin numin á brott,
svo sitji eftir brotið hjarta
sem nakið harmar örlög sín.
Ég skal vernda þig
þyrnilausa rós
fyrir illum öflum
sem vilja særa og meiða.
Ekki vildi ég sjá þig
fölna á kistu gamals manns
né orma nærast á rótum þínum
að morgni sumardags.
Þú átt eftir að blómstra
um mörg ókomin ár
fegurð þín og angan
munu vekja heitar þrár.
Morgundöggin á blöðum þínum
glitri á vörum hans
sem finnst þú fegurst rósa
og eina yndið hans.
Þú átt eftir að verða
blómlegur rósarunni,
litadýrð þín gleðja augu
og færa ilm um borg og sveit.
Í skjóli blaða þinna
búi litlar töfra dísir
sem fagna með þér
hverjum nýjum sólskinsdegi.