Skáldið sem hætti að yrkja
Hér sit ég og berst við að semja þér ljóð
en sum verða fráleit og alls engin góð.
Því stórlega fátt sæmir stúlku sem þér.
Stúlku, sem af öllum öðrum svo ber.
Samt mun ég seint hætta að reyna.
Og einstaka sinnum ég hugdettu hlýt
en hugdettan fer, svo ég blýantinn brýt.
Ég finn að innst inni býr ást mín og þrá
þótt engu mér takist úr höfði að ná.
Þú veist kannski vel hvað ég meina.
Ég reyni oft að hugsa ei um stund mína og stað
og stundum tek pásu - læt renna í bað.
Og frasarnir myndast og fara á stjá,
en fannhvítur pappírinn bægir þeim frá.
Mér líst ekkert á þetta lengur.
Og stundum er bölsýnin bankar á dyr
ég blóta í hljóði og sjálfan mig spyr:
Hví get ég ei skrifað eitt skaðræðisljóð,
er skáldgáfan horfin í gleymskunnar flóð?
Er slitinn minn ljóðræni strengur?
Sorgbitinn arka ég örk minni frá
því aldrei mun framar með ljóðlínum tjá
ástina ljúfu sem brjóstið mitt ber,
en barnslega hjartað mitt slær handa þér.
Það hvorki er úr steini né stáli.
En jafnvel þótt ljóðlistin læðist á brott
mun lífið halda áfram jafnindælt og gott.
Ég ber ennþá innanbrjósts örlitla þrá
og ást sem ég láta mun héðan í frá
óma í óbundnu máli.
en sum verða fráleit og alls engin góð.
Því stórlega fátt sæmir stúlku sem þér.
Stúlku, sem af öllum öðrum svo ber.
Samt mun ég seint hætta að reyna.
Og einstaka sinnum ég hugdettu hlýt
en hugdettan fer, svo ég blýantinn brýt.
Ég finn að innst inni býr ást mín og þrá
þótt engu mér takist úr höfði að ná.
Þú veist kannski vel hvað ég meina.
Ég reyni oft að hugsa ei um stund mína og stað
og stundum tek pásu - læt renna í bað.
Og frasarnir myndast og fara á stjá,
en fannhvítur pappírinn bægir þeim frá.
Mér líst ekkert á þetta lengur.
Og stundum er bölsýnin bankar á dyr
ég blóta í hljóði og sjálfan mig spyr:
Hví get ég ei skrifað eitt skaðræðisljóð,
er skáldgáfan horfin í gleymskunnar flóð?
Er slitinn minn ljóðræni strengur?
Sorgbitinn arka ég örk minni frá
því aldrei mun framar með ljóðlínum tjá
ástina ljúfu sem brjóstið mitt ber,
en barnslega hjartað mitt slær handa þér.
Það hvorki er úr steini né stáli.
En jafnvel þótt ljóðlistin læðist á brott
mun lífið halda áfram jafnindælt og gott.
Ég ber ennþá innanbrjósts örlitla þrá
og ást sem ég láta mun héðan í frá
óma í óbundnu máli.
feb. '08