o f u r l i ð i
ég fann að tilfinningarnar voru að gefa sig.
og úr þreyttum augum kreistust fram tár sem fundu hvergi jarðveg.
þú býrð í húmaskoti hugsanna minna og ræður gangi ljósins.
eitthvað sem ég mun ekki gleyma var þegar þú kveiktir þau í fyrsta sinn.
ég fann hvernig þú lýstir upp heimkynni mín og ég varð sátt.
Hvernig get ég fundið réttu leiðina án þín?
þar sem það er enginn til að spyrja til vegar.
og úr þreyttum augum kreistust fram tár sem fundu hvergi jarðveg.
þú býrð í húmaskoti hugsanna minna og ræður gangi ljósins.
eitthvað sem ég mun ekki gleyma var þegar þú kveiktir þau í fyrsta sinn.
ég fann hvernig þú lýstir upp heimkynni mín og ég varð sátt.
Hvernig get ég fundið réttu leiðina án þín?
þar sem það er enginn til að spyrja til vegar.