Hafið
Er ég horfi út á hafið,
ég fynn að ég eygi þar heima,
en svo þegar fer ég að synda,
í þessum kalda sjó,
þá fynn ég þessa notalegu Kyrrð og ró,
En svo allt í einu
flækist þarin í hárinu
ég reyni að taka hann úr
en mig svíður
svo mikið í sárinu
og sjórinn hann verður svo súr,
ég syndi uppá yfirborðið
og þurrka mér
fer síðan heim og fæ mér heitt Kakó
ég fynn að ég eygi þar heima,
en svo þegar fer ég að synda,
í þessum kalda sjó,
þá fynn ég þessa notalegu Kyrrð og ró,
En svo allt í einu
flækist þarin í hárinu
ég reyni að taka hann úr
en mig svíður
svo mikið í sárinu
og sjórinn hann verður svo súr,
ég syndi uppá yfirborðið
og þurrka mér
fer síðan heim og fæ mér heitt Kakó