Mig langaði svo.
OG allir vildu að ég væri allur.
Ég er þessi sem er svo leiðinlegur,
hvar á ég að vera.
Farinn út á svalirnar að reykja, undralegt að festast í hugsunarhætti, farin að velja.
Allir koma undan snjónum,
þiðna, rífa sig upp og verða að sumri.
Hvar eru allir vitarnir.
Þegar öllu er hvolft deyjandi,
en stjörnurnar lóna og ég horfi upp í himininn og ég sé þær glóa,
sumar tifa en aðrar seigja “hvar varstu”
en ég vel aðra til að reykja vindil,
hann brennur svo hægt,
ég varð alveg stjarfur.  
Stefán Hermannsson
1957 - ...


Ljóð eftir Stefán Hermannsson

Hvað ef.
Öryggi
Landamæri.
Stormviðvörun.
Fróð leikur
Hverfur?
Bundið fyrir augun.
Hefurðu heilsu?
Fyrirlestur (orðræpa)
Framburður
Stef
2.stef
Dagur 725
Næsti dagur
597?
Mig langaði svo.
Ef ég hugsa mig vel um.
Við erum, er það?
Verður allt að vera
Stjórnmál.
Umbúðarlaust