þurrð
orðin tóm
andinn farinn

allt uppurið
sem áður skipti mig öllu máli

einlæga ljóðið sem þú ortir
af ást til mín

lak víst niður
og liggur marflatt
í gráleitum polli við glatkistuna

innanbúðar er ekkert úrval
eftir að orðskrúðið hvarf í bláinn

af því þú þessi kjáni
ert alltaf að leita að lýsandi orðum

svo langt yfir skammt
 
Hugskot
1958 - ...
september 2004

allur réttur áskilinn höfundi


Ljóð eftir Hugskot

Sólsetur
eins og fiðrildið
þú mátt!
pestarbyrjun
afdrep hugarflugunnar
gleymska
vorkvöld
orðvana
poppheimurinn
rætur
þurrð
fyrsti snjórinn
hvítskúrað
fingraför
ved dyrehavsbakken
blossi
leiði
lífslygin
von
yrkisefni alvöru ljóðskálds
haustregn
oddaflug yfir lauginni
á áætlun ?
Bankastræti
Pollýanna
raf magn
almannarómur
eins og álfur út úr hól
í lagi
risessan
kampavínshaf
Regnbogamynd úr Þverholtinu
Svalhöfði
Kári
íslenskt vor
morgunkoss
haust
hauststilla
biðstöð
time flies
júlídagur
andans þoka
dagrenning í lífi letiskálds
nafli alheimsins
frasar
aðventublús