dula haustsins
frosin strá svigna
undan eigin þunga
í lægðum brekkunnar
sem búnubbinn
þurfti ekki að beita

fyrirmannleg kattartungan
hefur verið gædd grárri visku ellinnar
þar sem hún trónir
efst í skriðunum
og fyrirlítur álúta þegna sína

dúðaður útigangurinn liggur útkýldur
á nær óbeittri mýrinni
og grávíðirinn hugsar til þess
að eitt sinn var erfitt að vera til

týndur hrímtittlingur flýgur um
í örvæntingarfullri leit að óveðri
svo hann geti villst aftur á leið

en mett alþýðan situr inni í hlýjunni,
fyrir framan sjónvarpið,
leyfir sér að dreyma
um framandi lífsgæði
og veit að á haustum góðæranna
þrífast illgrösin best
 
Haukur Már Hilmarsson
1983 - ...
búnuddi= no. sæmilegur bómaður eða sæmilega velstæður bóndi
kattartungan= tengund af blómi(strá)


Ljóð eftir Hauk

Stæ 303
fönn
ég sá þig sumarsvanur.
Ástkæra heimsveldi
dula haustsins
leifarnar af þér
veturinn kom
einangrun
Áning
Hríð í sólskini
Markaðsverð