Í sárum
Í hyldýpi sálarinnar,
í svartholi hugans,
í deyjandi hjarta,
á ég tár...
En ekki eitt,
heldur fljót tára.
Mig langar að flýja,
að deyja,
ég get ekki meir,
Því mér finnst ég vera
að drukkna...
-Í fljóti tára.
Þú sveikst mig og særðir,
-Þú drapst mig...
Hvergi get ég leitað,
því svik þín eru hulin öðrum.
Ég hef beðist vægðar,
ég hef kallað á hjálp...
-En svo virðist sem ég hrópi
út í tómið... Ekkert svar!
Ég gæli við veiðihníf,
snerti blaðið
sem er svo beitt
Ég sker mig óvart...
Þá fatta ég
að þetta er ekkert mál,
bara loka augunum
og bíta á jaxlinn...
Það verður gott að deyja,
að finna lífið fjara út...
-Að finna ekki lengur til.
Því ég vil ekki drukkna
í fljóti tára...
-Tára minna.
Elsku Guð!
Gefðu mér styrk,
til að finna ekki til,
til að deyja ein,
eins og ég er alltaf...
-Því ég veit,
að svartholið mun grípa mig.
í svartholi hugans,
í deyjandi hjarta,
á ég tár...
En ekki eitt,
heldur fljót tára.
Mig langar að flýja,
að deyja,
ég get ekki meir,
Því mér finnst ég vera
að drukkna...
-Í fljóti tára.
Þú sveikst mig og særðir,
-Þú drapst mig...
Hvergi get ég leitað,
því svik þín eru hulin öðrum.
Ég hef beðist vægðar,
ég hef kallað á hjálp...
-En svo virðist sem ég hrópi
út í tómið... Ekkert svar!
Ég gæli við veiðihníf,
snerti blaðið
sem er svo beitt
Ég sker mig óvart...
Þá fatta ég
að þetta er ekkert mál,
bara loka augunum
og bíta á jaxlinn...
Það verður gott að deyja,
að finna lífið fjara út...
-Að finna ekki lengur til.
Því ég vil ekki drukkna
í fljóti tára...
-Tára minna.
Elsku Guð!
Gefðu mér styrk,
til að finna ekki til,
til að deyja ein,
eins og ég er alltaf...
-Því ég veit,
að svartholið mun grípa mig.
Samið, hágrátandi, eftir eitt af ALLT OF mörgum rifrildum við einn sérstakan einstakling í lífi mínu.
-Það slítur manni svo, vera særður æ ofan í æ.
-Það slítur manni svo, vera særður æ ofan í æ.