Að falla eða vona
Ég stend á brúninni.
Er alveg að detta fram af.
Eitthvað stórt og mikið þarf til þess að toga mig frá henni.
Annars fell ég.
Ég stend svo nálægt.
Horfi á dýpið og það sem mætir mér.
Sé ekkert, bara kolsvart myrkrið.
Hvar er ljósið?
Hver slökkti það?
Ég held í vonina.
Bráðum kemur eitthvað sem togar mig frá því sem ég sé núna.
Vonandi fljótlega, ég á ekki mikið eftir.
Myrkrið er svo mikið.
En bráðum verður eitthvað sem togar í mig og gætir þess að ég falli ekki.
Mig langar að lifa en ekki svona.
Þess vegna þarf eitthvað mikið.
Ég ætla að gefa lífinu tækifæri.
Sigrast á því sem ég horfi á núna.
Er alveg að detta fram af.
Eitthvað stórt og mikið þarf til þess að toga mig frá henni.
Annars fell ég.
Ég stend svo nálægt.
Horfi á dýpið og það sem mætir mér.
Sé ekkert, bara kolsvart myrkrið.
Hvar er ljósið?
Hver slökkti það?
Ég held í vonina.
Bráðum kemur eitthvað sem togar mig frá því sem ég sé núna.
Vonandi fljótlega, ég á ekki mikið eftir.
Myrkrið er svo mikið.
En bráðum verður eitthvað sem togar í mig og gætir þess að ég falli ekki.
Mig langar að lifa en ekki svona.
Þess vegna þarf eitthvað mikið.
Ég ætla að gefa lífinu tækifæri.
Sigrast á því sem ég horfi á núna.
Lífið er mikilvægt, við verðum að þrauka.