Myrkur
Heimurinn hrundi.
Ég veit ekki afhverju.
Né hvernig það gerðist.
Ég bara sat og hugsaði.
En svo gerðist það.
Fannst ég ein í heiminum.
Tómleikinn yfirstíganlegur.
Ég byrjaði að skjálfa.
Hristist eins og hræddur fugl.
Hugsanir, minningar, pælingar.
Allt svo kuldalegt og vont.
Svo vont að ég hélt ég gæti ekki meir.
Myrkrið helltist yfir mig.
Gat ekkert gert.
Sat bara þarna og dróst inn í hruninn eiginn heim.
Svo sofnaði ég.
Þegar ég loksins var hætt að skjálfa.
Gat hugsað á rétta vegu á ný.
Kom mér út úr mesta myrkrinu og sá lítið ljós.
Ég veit ekki afhverju.
Né hvernig það gerðist.
Ég bara sat og hugsaði.
En svo gerðist það.
Fannst ég ein í heiminum.
Tómleikinn yfirstíganlegur.
Ég byrjaði að skjálfa.
Hristist eins og hræddur fugl.
Hugsanir, minningar, pælingar.
Allt svo kuldalegt og vont.
Svo vont að ég hélt ég gæti ekki meir.
Myrkrið helltist yfir mig.
Gat ekkert gert.
Sat bara þarna og dróst inn í hruninn eiginn heim.
Svo sofnaði ég.
Þegar ég loksins var hætt að skjálfa.
Gat hugsað á rétta vegu á ný.
Kom mér út úr mesta myrkrinu og sá lítið ljós.
Mars 2007