Mannbrot
Tístrar þarna titrandi mús,
teikna ég nú stökkvandi lús.
Hendi til hennar stórri krús,
þarna er mín litla bygging.
Hoppa ég ofan á fagran hest,
heiðin er rofin af stórri lest.
Puttinn minn hann pínandi sest,
hitti ég nú gamlan mann sem að predikar fyrir fólki um trúarmálefni.
Dauðinn er sá sem drýgir hór,
dansar þar heimskur og mjór.
Brosandi fallegi beiski sjór,
sýp ég nú á mínum drykk sem er gulgrænn á litinn og gerir mann kærulausann og graðann og hættulegan undir stýri og maður vaknar daginn eftir með hausverk.
Logar þarna bjart ljós,
líkt og ryðgað brennandi fjós.
Rennur og rofnar springandi dós,
uppsprettur falleg blóm sem eru tákn fyrir ást og er með vellyktandi rauðum blöðum á toppnum, grænum hörðum stöngli, grænum laufum og svona þyrnum sem stinga mann ef maður passar sig ekki.
teikna ég nú stökkvandi lús.
Hendi til hennar stórri krús,
þarna er mín litla bygging.
Hoppa ég ofan á fagran hest,
heiðin er rofin af stórri lest.
Puttinn minn hann pínandi sest,
hitti ég nú gamlan mann sem að predikar fyrir fólki um trúarmálefni.
Dauðinn er sá sem drýgir hór,
dansar þar heimskur og mjór.
Brosandi fallegi beiski sjór,
sýp ég nú á mínum drykk sem er gulgrænn á litinn og gerir mann kærulausann og graðann og hættulegan undir stýri og maður vaknar daginn eftir með hausverk.
Logar þarna bjart ljós,
líkt og ryðgað brennandi fjós.
Rennur og rofnar springandi dós,
uppsprettur falleg blóm sem eru tákn fyrir ást og er með vellyktandi rauðum blöðum á toppnum, grænum hörðum stöngli, grænum laufum og svona þyrnum sem stinga mann ef maður passar sig ekki.