Kvótablús taka tvö
Þegar lýsti af degi hafði vindurinn færst í aukana
svo gaf á bátinn sem kominn var á miðin einskipa
til að draga dár að kvótakerfi fiskifræðinganna
og karlarnir komnir á dekk að stíga krappa ölduna
við skyldur á hafi og við hvinin í spilinu
sem másandi dró bunkuð kraftaverkanetin
af dýrum leigukvótaþorskum
upp af straumhörðum karganum
svo greiddu þeir úr þann gula og bölvuðu í leiðinni
sjávarútvegsráðherranum
fyrir að trúa fiskifræðiruglinu í landkröbbunum
hann ætti að vera hér í dag helvískur og sjá með eigin augum
að það er alveg sama hvar trossunum er hent
allstaðar er fiskur á djúpu sem grunnu
og nánast býður þess að fá að festast í möskvunum
því ætt´ann að afleggja kerfið sem ekkert hefur af sér gefið
annað en einn allsherjar kvótablús og sunginn hefur verið tregablandinn af kvótalausum landsbyggðarmönnum
án þess að ná eyrum laglausra ráðherra í þingsölum
sagði vélstjórinn og blóðgaði sveittur stórþorskana
enda viss´ann sem var að þrátt fyrir mokið þá væri hluturinn lítill
því auðurinn væri þeirra sem seldu og leigðu kvótann
svo væru þeir líka hættir að míga í saltan sjó
en farnir að braska með gróðann á þurru landi
og svo stæði í stjórnarskránni fyrir þann sem lesa vill
að þjóðin já þú og ég ættum fiskinn í sjónum.
svo gaf á bátinn sem kominn var á miðin einskipa
til að draga dár að kvótakerfi fiskifræðinganna
og karlarnir komnir á dekk að stíga krappa ölduna
við skyldur á hafi og við hvinin í spilinu
sem másandi dró bunkuð kraftaverkanetin
af dýrum leigukvótaþorskum
upp af straumhörðum karganum
svo greiddu þeir úr þann gula og bölvuðu í leiðinni
sjávarútvegsráðherranum
fyrir að trúa fiskifræðiruglinu í landkröbbunum
hann ætti að vera hér í dag helvískur og sjá með eigin augum
að það er alveg sama hvar trossunum er hent
allstaðar er fiskur á djúpu sem grunnu
og nánast býður þess að fá að festast í möskvunum
því ætt´ann að afleggja kerfið sem ekkert hefur af sér gefið
annað en einn allsherjar kvótablús og sunginn hefur verið tregablandinn af kvótalausum landsbyggðarmönnum
án þess að ná eyrum laglausra ráðherra í þingsölum
sagði vélstjórinn og blóðgaði sveittur stórþorskana
enda viss´ann sem var að þrátt fyrir mokið þá væri hluturinn lítill
því auðurinn væri þeirra sem seldu og leigðu kvótann
svo væru þeir líka hættir að míga í saltan sjó
en farnir að braska með gróðann á þurru landi
og svo stæði í stjórnarskránni fyrir þann sem lesa vill
að þjóðin já þú og ég ættum fiskinn í sjónum.
Ort á sjómannamáli, með það í huga, að sannleikurinn sé sagna bestur.