Ellikvæði
Ævi sína enginn veit
enda fyrir dægur,
ellin margan illan beit,
sem ungur þóttist frægur.
Flestra dvína herlegheit,
þó hárin gráu klæða.
- Mörg er heimsins mæða.
Endurminning einatt sleit
út þegjandi tár
- Mörg er heims mæða og mannraunin sár.
Svei þér, elli, synd og gigt,
svipur er þekkjanlegur;
andskotinn á ykkar vigt
út mér bölvan vegur;
blóðið verður þar af þykkt,
þankar vondir hræða.
- Mörg er heimsins mæða.
Aftansöngnum út er klykkt,
en ellikvæðið stár.
- Mörg er heims mæða og mannraunin sár.
enda fyrir dægur,
ellin margan illan beit,
sem ungur þóttist frægur.
Flestra dvína herlegheit,
þó hárin gráu klæða.
- Mörg er heimsins mæða.
Endurminning einatt sleit
út þegjandi tár
- Mörg er heims mæða og mannraunin sár.
Svei þér, elli, synd og gigt,
svipur er þekkjanlegur;
andskotinn á ykkar vigt
út mér bölvan vegur;
blóðið verður þar af þykkt,
þankar vondir hræða.
- Mörg er heimsins mæða.
Aftansöngnum út er klykkt,
en ellikvæðið stár.
- Mörg er heims mæða og mannraunin sár.