Draumur hjarðsveinsins
Í birkilaut hvíldi ég bakkanum á.
Þar bunaði smálækjar spræna.
Mig dreymdi að í sólskini sæti ég þá
hjá smámey við kotbæinn græna.
Og hóglega í draumnum með höfuð ég lá
í hnjám hinnar fríðustu vinu.
Og ástfanginn mændi ég í augun hin blá
sem yfir mér ljómandi skinu.
Úr fíflum og sóleyjum festar hún batt.
Þær fléttur hún yfir mig lagði.
Þá barðist mér hjartað í brjóstinu glatt
en bundin var tungan og þagði.
Loks hneigir hún andlitið ofan að mér
svo ilmblæ af vörum ég kenni.
Ó, fagnaðar yndi hve farsæll ég er.
Nú fæ ég víst kossinn hjá henni.
En rétt þegar nálgaðist munnur við munn,
að meynni var faðmur minn snúinn,
þá flaug hjá mér þröstur svo þaut við í runn
og þar með var draumurinn búinn.
Þar bunaði smálækjar spræna.
Mig dreymdi að í sólskini sæti ég þá
hjá smámey við kotbæinn græna.
Og hóglega í draumnum með höfuð ég lá
í hnjám hinnar fríðustu vinu.
Og ástfanginn mændi ég í augun hin blá
sem yfir mér ljómandi skinu.
Úr fíflum og sóleyjum festar hún batt.
Þær fléttur hún yfir mig lagði.
Þá barðist mér hjartað í brjóstinu glatt
en bundin var tungan og þagði.
Loks hneigir hún andlitið ofan að mér
svo ilmblæ af vörum ég kenni.
Ó, fagnaðar yndi hve farsæll ég er.
Nú fæ ég víst kossinn hjá henni.
En rétt þegar nálgaðist munnur við munn,
að meynni var faðmur minn snúinn,
þá flaug hjá mér þröstur svo þaut við í runn
og þar með var draumurinn búinn.