Í val
Riddarinn hallast við brotinn brand,
bærist hans kalda vör:
„Nú er dauðinn að nálgast mig,
nú er mér horfið fjör.“
Riddarinn hallast við brotinn brand,
blæðir hans djúpa und:
„Lífið var áður svo ljómandi bjart,
nú lokast hið hinsta sund.“
Riddarinn hallast við brotinn brand,
bleik er hans unga kinn:
„Ekki er ég vitund hræddur við hel,
en hefndu mín, vinur minn.“
Riddarinn hallast við brotinn brand,
bíður hans mannlaust fley:
„Ég ætlaði að vinna mér fé og frægð
og festa mér unga mey.“
Riddarinn hallast við brotinn brand
brosir svo hægt og rótt:
„Kóngsdóttir fyrir handan haf,
hjartað mitt, góða nótt.“
bærist hans kalda vör:
„Nú er dauðinn að nálgast mig,
nú er mér horfið fjör.“
Riddarinn hallast við brotinn brand,
blæðir hans djúpa und:
„Lífið var áður svo ljómandi bjart,
nú lokast hið hinsta sund.“
Riddarinn hallast við brotinn brand,
bleik er hans unga kinn:
„Ekki er ég vitund hræddur við hel,
en hefndu mín, vinur minn.“
Riddarinn hallast við brotinn brand,
bíður hans mannlaust fley:
„Ég ætlaði að vinna mér fé og frægð
og festa mér unga mey.“
Riddarinn hallast við brotinn brand
brosir svo hægt og rótt:
„Kóngsdóttir fyrir handan haf,
hjartað mitt, góða nótt.“