Úr Sögu(m)óð(um) ævintýrið ákveðið
Siglir fley,
fyrir þey,
fram það stefnir sér.
Menn það ber,
sem betur fer,
beint að Íslands strönd.
Í heimi nýja,
helsi flýja,
hetjur er stýra rétt.
Frelsi vilja,
vel sem skilja,
vættir allar góðar hér.
Verkin frækin,
fræg skyldurækin,
framkvæmir iðin hönd.
Einn Arnarson,
Ingólfs von,
allt er hans niðjum létt.
Hefðir lög,
lítil drög,
lifum eftir öðru vér.
Magna ei ekka,
mikið þeir drekka
mjöð, kveða og nema lönd.
Háreist bú,
byggja hjú,
býr hér stétt með stétt.
fyrir þey,
fram það stefnir sér.
Menn það ber,
sem betur fer,
beint að Íslands strönd.
Í heimi nýja,
helsi flýja,
hetjur er stýra rétt.
Frelsi vilja,
vel sem skilja,
vættir allar góðar hér.
Verkin frækin,
fræg skyldurækin,
framkvæmir iðin hönd.
Einn Arnarson,
Ingólfs von,
allt er hans niðjum létt.
Hefðir lög,
lítil drög,
lifum eftir öðru vér.
Magna ei ekka,
mikið þeir drekka
mjöð, kveða og nema lönd.
Háreist bú,
byggja hjú,
býr hér stétt með stétt.
Í umræðu um landafunda afmæli 2000
velti maður fyrir sér hvort sé merkara;
land sem byggðist og er enn í byggð og
flest í lífi þeirra sem þar nú búa hefur verið ritað um
eða
byggðir sem lögðust af einhverntíman í fyrndinni
og fátt er vitað um.
velti maður fyrir sér hvort sé merkara;
land sem byggðist og er enn í byggð og
flest í lífi þeirra sem þar nú búa hefur verið ritað um
eða
byggðir sem lögðust af einhverntíman í fyrndinni
og fátt er vitað um.