XXX-naz á ferð um landið
Borðaðu bruður,
bölvað pakkið fer suður,
sýnist því gott að setjast þar að,
sjálfsagt fer aldrei í bað.
Bölvað basl,
að versla með bévað drasl.
Léttum líf úlpufólks,
með losun byssuhólks.
Þegar þú ert lítill,
já þokkalegur trítill,
allir þurfa í skólann alltaf hreint að mæta,
það er engin andskotans glæta.
Svo sérðu stelpu sæta,
strax byrjaðu fötin þín að bæta,
ekki tjóir fyrir það að þræta,
að þú vilt þig í svefni ekki væta.
Að kveðast á kannski var gaman,
þegar enginn kunni að þvo sér í framan,
svo sungu þau saman,
sagði kennslu-manna daman.
Framtíðin er fögur,
fortíðin var mögur,
þar finnast þó sögur;
um kappa sem kölluðu ekki allt,
gamla kerlingu sem valt,
eða með staf staulaðist pakkið halt,
og stráka sem þekktu löðrið salt.
Lífið sitt gáfu
ljúflingarnir er sáu
fallið litla þágu.
Gleymt það verður og grafið,
brátt getur enginn af því skafið,
grænaljósið verður ekki tafið,
gengið sekkur e.t.v. í hafið.
bölvað pakkið fer suður,
sýnist því gott að setjast þar að,
sjálfsagt fer aldrei í bað.
Bölvað basl,
að versla með bévað drasl.
Léttum líf úlpufólks,
með losun byssuhólks.
Þegar þú ert lítill,
já þokkalegur trítill,
allir þurfa í skólann alltaf hreint að mæta,
það er engin andskotans glæta.
Svo sérðu stelpu sæta,
strax byrjaðu fötin þín að bæta,
ekki tjóir fyrir það að þræta,
að þú vilt þig í svefni ekki væta.
Að kveðast á kannski var gaman,
þegar enginn kunni að þvo sér í framan,
svo sungu þau saman,
sagði kennslu-manna daman.
Framtíðin er fögur,
fortíðin var mögur,
þar finnast þó sögur;
um kappa sem kölluðu ekki allt,
gamla kerlingu sem valt,
eða með staf staulaðist pakkið halt,
og stráka sem þekktu löðrið salt.
Lífið sitt gáfu
ljúflingarnir er sáu
fallið litla þágu.
Gleymt það verður og grafið,
brátt getur enginn af því skafið,
grænaljósið verður ekki tafið,
gengið sekkur e.t.v. í hafið.
Með blóðugum brandi fór Egill um byggðir og bú samt vann hann eftirminnilegustu afrekin við skyrát og barka bit, hvers verður þeirra minnst fyrir sem nú segja mikið um fátt.