Stjarnan mín
Ég horfi djúpt í grænu augun þín
og sekk í djúpan,þykkan og dimman frumskóg
sem engin greið leið er sjáanleg.
Ég greiði hendinni í gegnum hárið þitt
og það myndast tár í augum mér
varir þínar rauðar sem rós,mjúkar sem fiður
kyssa tárin burt af vanga mínum
varir mínar nálgast hægt og hikandi varir þínar
og við fyrsta kossinn myndast lítill
eldhnöttur á milli okkar
sem stækkar og stækkar við hvern koss.

Heimurinn hættir að snúast allt er kyrrt
við erum komnar inn í eldhnöttinn
og svifum upp til stjarnanna
og verðum eitt af þeim.

þegar ég horfi upp til himinsins
og sé stjörnuna okkar
man ég eftir okkar fyrsta
Kossi.  
Röskva
1984 - ...


Ljóð eftir Röskvu

Ástin mín afhverju
Við eldhúsborðið
Draumur á Jónsmessunótt
Andvaka
Fullkomin fegurð
Áttavillt
Höfuðverkur
Stjarnan mín
Sálartóm