Ein milljón og sjö eitthvað þúsund.
Skýin gráta eins og unglingstelpur í ástarsorg
Blómin leggjast til hvíldar, eins og aldraður maður
Það er engin þörf lengur að vera á mikilli ferð
Því það er spáð þrumuveðri
Frá forsetanum sjálfum
Og blómin vilja ekki sjá neitt og vita neitt
Því þau vita að einn góðan veður daginn
Verða þau að vitnum í stúku, í dómstól sorgar
En það eru eingöngu til
Ein milljón og sjö eitthvað þúsund eintök
Af sömu sögunni