Sandurinn og hafið
Ég er sandurinn
Þú ert hafið
Man þann dag er mjúk aldan,
rann yfir þurra fjöruna,
og gæddi hana nýju lífi
Smáfuglarnir nutu sín í flæðarmálinu
Böðuðu sig á ylvolgu grunninu
Týndu æti úr sandinum
Sandurinn og hafið veittu þeim öryggi og lífsgæði
Svo gekk yfir stormur
Óvægt brimið barði á sléttri fjörunni
Hafrótið markaði sár í sandinn,
raskaði öllu jafnvægi
Fuglarnir fljúga í var
Hraktir og hvekktir,
bíða og vona að óveðrinu lægi
svo þeir geti baðað sig í flæðarmálinu á ný
Þú ert hafið
Man þann dag er mjúk aldan,
rann yfir þurra fjöruna,
og gæddi hana nýju lífi
Smáfuglarnir nutu sín í flæðarmálinu
Böðuðu sig á ylvolgu grunninu
Týndu æti úr sandinum
Sandurinn og hafið veittu þeim öryggi og lífsgæði
Svo gekk yfir stormur
Óvægt brimið barði á sléttri fjörunni
Hafrótið markaði sár í sandinn,
raskaði öllu jafnvægi
Fuglarnir fljúga í var
Hraktir og hvekktir,
bíða og vona að óveðrinu lægi
svo þeir geti baðað sig í flæðarmálinu á ný