Fræið
Lítið fræ fýkur
með norðaustan gustinum
Það lendir í faðmi foldarinnar
Sem tekur utan um það
Með frjóum armi sínum
Regndropar falla
Úr ferðalúnum skýjabökkum
Þeir næra foldina
Svo kviknar líf
Og fræið blómstrar
Fræ sem verður blóm
Blóm sem blómstrar um tíma
Frjóvgast og fjölgar sér
Nærist og nýtur sín
Í vöggu foldarinnar
Og drekkur lífsvökvann
Úr brjóstum himinsins
Það lifir um stund
Og kveður svo
Foldina, skýin og sólina
Mæður sínar þrjár
Það fer burt brosandi og ánægt
Yfir vel unnu ævistarfi
Yngri blómin taka við
Og minnast blómsins
Sem eitt sinn
Gerði heiminn ögn fegurri
Undir kossum sólarinnar
með norðaustan gustinum
Það lendir í faðmi foldarinnar
Sem tekur utan um það
Með frjóum armi sínum
Regndropar falla
Úr ferðalúnum skýjabökkum
Þeir næra foldina
Svo kviknar líf
Og fræið blómstrar
Fræ sem verður blóm
Blóm sem blómstrar um tíma
Frjóvgast og fjölgar sér
Nærist og nýtur sín
Í vöggu foldarinnar
Og drekkur lífsvökvann
Úr brjóstum himinsins
Það lifir um stund
Og kveður svo
Foldina, skýin og sólina
Mæður sínar þrjár
Það fer burt brosandi og ánægt
Yfir vel unnu ævistarfi
Yngri blómin taka við
Og minnast blómsins
Sem eitt sinn
Gerði heiminn ögn fegurri
Undir kossum sólarinnar