Árni Jonsen syngja má
slagara úr eyjum.
Brekkusöngnum stýrir frá
í fanginu á fögrum meyjum.

Árni syngur lögin sín
með fólki og fögrum meyjum.
með tjarnardúk er lóðin fín
á Óðalssetri í eyjum.

Nú er Árni horfinn frá
þingi og öðrum vertum.
Sakna hans margir svei mér þá
og kveðja með kökum og tertum.

En hvað mun Árni gera í því
er hverfur hann frá eyjum.
Þá vantar mann dyrnar í
handa súlustaðameyjum.

Hvort Árni dansi óla-á-skans
er ekki gott að halda.
heldur vel ég súludans
og kveðju frá Ístak kalda.

Ef Árni segði af sér nú
frá pólitík hann færi.
Í burtu færi með börn og bú
og dúkara í læri.

Árni er ekkert annað en saklaust grey
sem kölski hefur notað.
Kölski notaði strippi-mey
og í buddu hafði potað.

Kölski vildi Árna ná
og kenna ljóta siði.
Kallaðu sjálfan Drottinn á
og farðu burt í friði.

Drottinn kenndi Árna-dreng
að tala blítt til manna.
En Kölski hafði þar góðan feng
og Drottins brögð lét banna.

Kölski var óhress með Árna-dreng
og sagði honum að stela.
Drengur náði í \"heitan\" feng
sem síðan þurfti að fela.

En Drottinn sagði; segðu satt
þú mátt ekki stela.
Árni datt í svo kylli flatt
með flösku af Vodka-pela.

Árni sér eftir öllu nú
og biður Drottinn um friðinn.
Vertu góður og segðu; Jú
því lengi verður biðin.

Árni sagði Drottni frá
um dúkinn og óðalssteina.
Kölski horfði vondur á
með gaffal og glóðarteina.