Hún er æðisleg,
og alls ekki treg.
allt þetta gula allt þetta bláta,
allt þetta littla allt þetta háa.

Ekki er þetta grín,
og öll þessi svín.
Sem við elskum heitt,
en getum ekki á þá reitt.

Við gerum margt skrítið,
og ekki er það lítið.
Við mætum á svæðið,
og fáum fævið.

Við kynntumst þegar við vorum littlar,
og okkur kittlar,
enn í bakið,
svo förum við uppá þakið.

Þar við sömdum við miljón ljóð,
um orð og hljóð,
um himin og geim,
og svo fórum við aftur heim.

Þett er ekki búið,
og ekki er aftur snúið.
ég þarf að klára þetta,
því þetta er ein skvetta.

tinna þú ert betri en eitt og annað,
sumt sem er bannað.
Það jafnast ekkert á við þig,
og það bætir mig.

Allt cokið,
allt er þetta flókið.
Því þú ert betri en það,
þess vegna skrifa ég það á blað.

Til að segja þér,
hvað mér,
þykir vænt um þína sál,
og ég set hana aldrei á bál.

Aldrei myndi ég það gera,
því þig mun ég alltaf bera.
allt er þetta vibba flott,
og kókið vibba gott.

En einn hlutur er betri,
hann er stærri en metri.
Hann er einn og sextíu,
og aldrei fæ ég klíu.

Tinna mín, ekki gleyma mér,
aldrei mun ég gleyma þér.
Allar þessar ástarsögur,
þú ert svo fögur.

Vinátta okkur mun aldrei enda,
nema einhver vilji hana senda.
ein hvert annað,
á stað þar sem allt er ókannað.

Þessi vil ég ey gleyma,
því ælta ég að geyma,
í hendinni minni,
og í hinni, hef ég tak á þinni.