Vetur
Hvar eru fuglar þeir á sumri sungu?
Þeir suður flugu brimótt yfir höf.
Hvar eru blómin sæl frá sumri ungu?
Und snjónum hvíla þau í vetrar gröf.

Hvað er nú söngva? vindgnýr hærri og hærri
um fölnað land, en þung með drunuhljóð.
Þar þögull sjófugl þyrpist brimströnd nærri,
hinn þrúðgi gýmir kveður stirðan óð.

Hvað er nú blóma? helblóm hörku viður,
sem hrímhvít skarta frosnum rúðum,
og geislablóm, sem glitar máni niður
á glerskyggð blásvell vetrarheiði frá.

Nei! sönglíf blómlíf finnst nú aðeins inni,
þar andinn góður býr sér sumar til,
með söng og sögu, kærleik, vinakynni,
á kuldatíð við arinblossans yl.

Svo dvelji söngfugl hver einn fyrir handan
og hylji fönnin blómið hvert sem dó.
Vér eigum sumar innra fyrir andann,
þá ytra herðir frost og kyngir snjó.  
Steingrímur Thorsteinsson
1831 - 1913


Ljóð eftir Steingrím Thorsteinsson

Sumarnótt
Kirkja vorsins
Mótsagnir
Grafskrift svefnpurkunnar
Draumur hjarðsveinsins
Heilræðastökur
Haustkvöld
Sorg og viska
Kveðja
Verndi þig englar
Vetur
Við hafið
Augun bláu