Glápt
Tré minna mig bara á sólskildi sem aftur minna mig bara á rízómið sem ég held hljóti að eiga sér stríðinn bústað í mjöðmum rússneskrar stúlku (þær bera við brúnina á borðinu mínu) og hún dettur af stað eins og hún hafi alltaf verið í nákvæmlega þessu rými og sé svo vön því að meira að segja kollhnísar og byltur koma henni ekki lengur í opna skjöldu þegar ég gef henni típrósent tipps og brosi mér alla leiðina heim.
Óbirt. kolbrunarskald@hotmail.com