Lífið
Æskan mín var björt og fögur,
ung að árum, faðir sagði mér sögur.
Prinsessa og prins, hamingjusöm til æfi loka,
Af hverju endaði ég að vera úti að moka?
Ég loka augunum, dreymi um æskuna,
óska að líf mitt gæti verið eins einfalt og þá.
Gæti ég fengið prinsinn ef ég má?
Traust mitt geymdi faðir, nú er það burtu farið.
Hvað gerði ég rangt en að vera ég sjálf?
Allt virðist brotna niður núna,
hvernig á ég að lifa núna?
Með enga hamingju, enga ást og mögulega enga dáð  
Elísa Hafliða
1991 - ...


Ljóð eftir Elísu

Þú ert eilífur minn
Ástin er eilíf
Ég er farin
Særð
Ljós þitt mun alltaf skína.
When
You're everything
Reality
Short relationship
ástin
Efasemd
Okkar ást
Þú ert ástæðan
Öll fyrir ástina
Ekki þykjast
Lífið